یک پرونده جذاب (۱۸)

بیمار آقایی حدود 45 ساله و از یک خانواده اصیل و سرشناس تهرانی، که از حدود 20 الی 25 سال قبل دچار سردردهای بسیار شدید شده اند. علت و یا چگونگی شروع سردردها را بخاطر ندارند. از چندین سال قبل روز بدون سردرد نداشته و روزانه حدود 15-10 قرص مصرف می کردند. با این وجود دردها قطع کامل نمی شد و فقط آرام تر می شدند و می توانستند کار روزانه را انجام دهند.

از آنجا که قبل از هر گونه درمان چنین بیماری باید بررسی های کاملی انجام داد، به ایشان پیشنهاد کردم آزمایش و سایر اقدامات تشخیصی را شروع کنیم. ایشان محترمانه عذرخواهی کرده و توضیح دادند بدلیل اینکه برادرشان پزشک و معاون وزیر بهداشت هستند به بهترین متخصصین مغز و اعصاب مراجعه کرده و تمامی بررسی های لازم را هم انجام دادند. و به هیچ تشخیص و یا آسیب خاصی نرسیدند و همه متفق القول تشخیص میگرن داده و روشهای درمانی مختلف و داروهای مختلف را تجویز کرده اند که متاسفانه اصلا موثر نبوده است.

بنابراین نیازی به بررسی بیشتر نبود و با تشخیص میگرن درمان طب سوزنی بصورت جلسات یک روز درمیان شروع شد.

بعد از سه جلسه که حالشان را سوال کردم، ایشان با پرسشی به من جواب دادند. آقای دکتر درمان من به چند جلسه دیگر نیاز دارد؟ به ایشان توضیح دادم که درمان حتما باید ادامه پیدا کند و سپس فاصله درمان را زیاد می کنیم تا درمان کامل شود.

ایشان که فردی تحصیل کرده و اهل علم بودند فرمودند: “دکتر بنظرم من درمان شدم. برای اولین بار بعد از سالیان سال روز بدون سردرد را تجربه کردم، در حالی که 5-3 قرص هم بیشتر استفاده نکردم. پس برای من همین میزان درمان یک معجزه است. من خیلی راضی هستم اگر اجازه دهید می خواهم دیگر ادامه ندهم.”

از طرفی خیلی خوشحال شدم که به لطف خداوند توانستم به یک انسان کمک با ارزشی کنم، و از طرف دیگر بسیار ناراحت شدم که نمی خواهند درمان را ادامه دهند. به هر حال از ایشان قطع درمان را نپذیرفتم و موکدا توصیه به ادامه درمان کردم. ایشان بخاطر احترام به حرف من حدود سه جلسه دیگر آمدند.

خوشبختانه خیلی بهتر شدند و در آخرین جلسه مراجعه عنوان می کردند برای اولین بار دیروز هیچ دارویی مصرف نکرده و سردرد هم نداشته اند. و این آخرین مراجعه ایشان برای درمان بود.امیدوارم هیچ وقت دردهایش برنگردد.

یک پرونده جذاب (۱۷)

بیمار خانمی حدود 48 ساله به مطب مراجعه و درخواست درمان ترک سیگار را داشتند. به ایشان نوبت داده و درمان آغاز شد.

در روز دوم مراجعه بشدت عصبانی بودند. ذهنم به هزار جا رفت و همه چیز را در ذهنم بررسی کردم تا علتی بیابم.

شاید درمان اثر نکرده ئباشد. خوب جلسه اول بود مهم نیست چرا باید ناراحت باشد.

نکند دچار عوارضی شده است. مگر می شود، طب سوزنی که هیچ عوارضی ندارد.

شاید سوزن ها دردناک بود. نه نمی شود زیرا از ایشان سوال کرده بودم و مشکلی نداشتند.

شاید از دست منشی عصبانی است. ولی فکر نکنم، بظاهر با هم گرم می گیرند.

بالاخره به نتیجه نرسیدم، از ایشان سوال کردم حالتان چطور است؟ طبق انتظار فرمودند: “دکتر اصلا خوب نیستم.” پرسیدم چرا؟ گفتند: “دکتر اصلا نتوانستم سیگار بکشم!!!!!” با تعجب گفتم خوب اینکه خیلی خوبه پس چرا ناراحتی؟ گفتند: “دکتر جان کجاش خوبه هر چی سیگار روشن کردم، اصلا بدم می آمد و نکشیدم و با تنفر دور می انداختم.”

من که از تعجب نزدیک بود شاخ در بیاورم، توضیح بیشتری خواستم. آخه یعنی چی؟ شما برای ترک سیگار آمده اید و حالا از ترک آن ناراحت هستید؟

ایشان به نکته ای اشاره کردند که بعد از آن مورد توجه همیشگی من برای بیماران ترک قرار گرفت. ایشان گفتند : “دکتر درست است که من می خواهم ترک کنم ولی فعلا باید مدتی سیگار بکشم تا آرامش داشته باشم!!! چون این روزها بخاطر یک موضوع خانوادگی بشدت عصبی هستم. و هر وقت فشار عصبی ام زیاد می شود به سیگار پناه می برم.!!!”

البته این موضوع بظاهر خنده دار دارای یک واقعیتی است، و آن اینکه در هنگام شروع درمان ترک هر نوع اعتیادی باید از تصمیم واقعی و فراهم بودن شرایط پیرامونی فرد بیمار اطمینان داشته باشیم. زیرا همچون بیماری که برای ترک تریاک درمان می کردم ولی متاسفانه شوهرشان بساط را فراهم و اصرار به مصرف داشتند، درمان می تواند با احتمال بسیار بالای شکست همراه باشد. در چنین بیمارانی باید ابتدا کمک کنیم تا شرایط برایشان مهیا شود و سپس اقدام به درمان ترک کنیم.

یک پرونده جذاب (۱۶)

روزی یکی از همکاران پزشک تماس گرفته درخواست کمک برای ترک سیگار داشتند. در ابتدا آنچه مورد توجه من قرار گرفت، اضطراب ایشان برای ترک بود. بنظرم رسید شاید اطمینان کافی به طب سوزنی ندارد. مختصری برایشان توضیح علمی دادم تا اطمینان بیشتری پیدا کنند. ایشان به نکته جالبی اشاره کردند. فرمودند: “دکتر من هم به شما و هم به طب سوزنی اطمینان دارم ولی مشکل خیلی شدید است. یعنی اینکه من روزی سه بسته سیگار می کشم، آیا می تواند معجزه ای صورت بگیرد و من فقط میزان مصرف سیگارم کمتر شود؟”

بسیار تعجب کردم. پزشک باشید و عوارض جسمی سیگار را بدانید و به این میزان سیگار بکشید؟ البته گاهی مشکلات آنقدر فشار می آورد که علی رغم میل باطنی و شناخت کامل به آسیب ها، ناخواسته انسان دچار مشکلاتی می شود. و این در همه انسانها صادق است.

به هر حال با توکل بر خداوند سبحان و با اطمینان بیشتر به ایشان درمان را شروع کردیم و در ابتدا جلسات درمانی را روزانه قرار دادیم.

بسیار جالب اینکه در روز دوم درمان هیچ اضطرابی در ایشان نبود و با آرامش کامل روی تخت دراز کشیده بودند. بعد احوالپرسی فرمودند: “دکتر معجزه اتفاق افتاده است. من دیروز تا الان یک بسته سیگار بیشتر نکشیدم. آن هم در حالتی که میل چندانی نداشتم.”

به ایشان عرض کردم حتما همان میزان مصرف سیگار را هم قطع کنند. زیرا مطمئن بودم مشکلی پیدا نمی کردند. جلسات درمانی تا شش جلسه ادامه داشت. بعد از جلسه ششم ایشان خداحافظی کردند. به ایشان گفتم صلاح نیست درمان را نیمه کاره رها کنی. ایشان فرمودند: “دکتر الان روزی 4-3 عدد سیگار می کشم. و این برای من یعنی درمان کامل و همین میزان کافی است. بقیه را به سعی خودم واگذار کنید.”

به هر حال بدلیل مشغله شغلی دیگر مراجعه نکردند. آرزو می کنم بطور کامل سیگار را رها کرده باشند.