سکته مغزی آسیب عصبی حاد ناشی از اختلال خونرسانی به قسمتی از بافت مغز ناشی از انسداد رگ مغزی به وسیله یک لخته خون و یا پارگی یکی از عروق تغذیه کننده آن قسمت از بافت مغز می باشد.

به بیان دیگر اگر خونرسانی به قسمتی از مغز، دچار اختلال شده و متوقف گردد، این قسمت از مغز دیگر نمی تواند عملکرد طبیعی خود را داشته باشد. این وضعیت را اصطلاحا “سکته مغزی” می نامند. که با توضیحات ذکر شده به دو نوع تقسیم بندی می شود:

۱- انسدادی

که 88% انواع سکته های مغزی را شامل می شود و خود سه نوع است: آمبولیک، آترواسکلروتیک و ترومبوتیک

۲- خونریزی دهنده

که این نوع هم به سه دسته تقسیم می شود: خونریزی های اپی دورال، خونریزی های ساب دورال و خونریزی های ساب آراکنوئید

عوارض سکته مغزی

عوارضی که بعد از سکته مغزی ایجاد می شود، بستگی به محل سکته و وسعت بافت های گرفتار شده مغز دارد. این عوارض از خفیف و گذرا مثل تاری دید تا عوارض فلج کننده دائمی و یا حتی مرگ را شامل می شود.

اگر علایم در طول 24 ساعت از بین بروند، این وضعیت را اصطلاحا “حمله ایسکمی گذرا” (Transient Ischemic Attack = TIA) می نامند. که یک علامت هشدار دهنده از یک سکته مغزی احتمالی در آینده می باشد.

درمان سکته مغزی

درمان اولیه پس از وقوع یک سکته مغزی شامل تحت نظر گرفتن دقیق فرد و انجام اقدامات پزشکی و پرستاری برای محافظت راه تنفسی او می باشد.

اگر در CT scan مغز، یک لخته خون در شریان وجود دارد، باید فورا با استفاده از داروهای ترومبوتیک اقدام به حل کردن آن نمود.

اگر علت سکته مغزی یک آمبولی مغزی بوده است، داروهایی مثل آسپرین یا وارفارین تجویز می شود تا با رقیق کردن خون از وقوع لخته های خون جلوگیری شود.

نکته مهم در درمان سکته مغزی این است که اگرچه نرون های منطقه دچار ایسکمی بشدت دچار آسیب می شوند ولی هنوز مختصر عملکرد خود را حفظ کرده و در صورت مداخله سریع احتمال برگشت(ریکاوری) دارند. این Time Window برای مداخلات درمان 6 ساعت از شروع ایسکمی است. به همین دلیل و با توجه به اثرات اثبات شده طب سوزنی در بهبود خون رسانی مغزی و کمک به بازتوانی عصب ها، از سال 1998 توسط سازمان جهانی بهداشت (WHO) و NIH توصیه اکید شده است که حتی در ICU طب سوزنی برای بیماران سکته مغزی شروع شود.