از مشکلات بیماران چاق و درمان چاقی اشتهای زیاد و گاها کاذب به غذا می باشد.

آنچه مسلم است در تحقیقات مختلف معتبر جهانی اثرات طب سوزنی در کاهش اشتها ثابت شده است. البته دلایل علمی زیبایی برای این اثر وجود دارد که در این مختصر نمی گنجد.

اما در حین درمان با طب سوزنی به مواردی بر می خوریم که برای بیماران سوال برانگیز میباشد. بطور مثال خانم جوانی حدود 29 ساله که برای چاقی مراجعه نموده بودند، در اولین جلسه درمانی دچار افزایش اشتها شدند. و یا فرد دیگری بعد از چند جلسه درمانی دچار افزایش اشتها شدند. آیا موارد فوق به معنی شکست درمان با طب سوزنی است؟

مسلما خیر؛ در واقع طب سوزنی بنوعی متعادل سازی سوخت وساز بدن است؛ به همین دلیل در فردی که کاملا بی اشتهایی دارد و ضمنا چاق هم می باشد تحریک نقاط اشتها را نباید انجام داد و فقط نقاط دیگر طب سوزنی را ( براساس نوع چاقی) می زنیم. (بیمار فوق در ابتدای درمان، شکایت از پرخوری داشتند و بعدا گفتند غذای زیادی مصرف ندارند و بی اشتها هستند و می خواستند بی اشتهایی بیشتر شود.)

در مواردی که در حین درمان فرد دچار پر اشتهایی می شود نیز نشان از پاسخ مناسب به طب سوزنی است. زیرا با افزایش متابولیسم از طریق طب سوزنی و حذف منابع انرژی ذخیره شده بطور طبیعی بدن دچار افزایش اشتها می شود که با روشهای مختلف می توان آنرا کنترل کرد.

البته با تجزیه چربی های بدن و ترشح لپتین، کاهش اشتها ایجاد می شود. و به مرور که ذخایر چربی (با ادامه درمان طب سوزنی) کاهش می یابد در نتیجه لپتین کاهش یافته و مختصری اشتها برمی گردد که پزشک باید موارد کنترلی را انجام دهد تا بمرور بدن به همان میزان کم لپتین جواب بدهد.