روز وصل دوستاران یاد باد …

شروع فصل بهاری که نام خانم فاطمه الزهراء زینت بخش دلهای ما ایرانیان شد…

عشق به دخت نبی(ص) از دیر باز با جان ما ایرانیان مانوس است. به همین دلیل در سالروز وفات آن حضرت سبزه های نوروزی بجای روبان قرمز مزین به روبان سیاه شد.

دید و بازدید عید با الفاظ “عزاداری قبول …” همراه بود. و چه کسی است که نداند، پوشیدن لباس مشکی بجای لباس نو و دوری از مراسم های معمول عید نوروز، گواه از ارادت ریشه دار پارسیان به خاندان اهل بیت رسول(ص)دارد.

هر چند هنوز بعضی بظاهر تحصیل کرده های این سرزمین فکر می کنند با حمله به اعتقادات مردم به بهانه های واهی مختلف، می توانند برای خود احترامی کسب کنند. و بر همین اساس این بار شادی کردن آنهم فقط برای همان چند روز اول را بهانه ای برای حمله به اعتقادات پاک مردم قرار دادند.

ای کاش این تازه به دوران رسیده های امروز که در آستین پدران سلف خویش خوش آرامیده اند، به دست نوشته های مرحوم دکتر شریعتی نظری می انداختند و می دیدند که پای تمامی قراردادهای استعماری این سرزمین را امثال ایشان امضا زده اند. و باز هم می خواندند که برای رهایی از همان زنجیرهای استعماری ایجاد شده توسط این آقایان نه چندان مودب، همین مردم مبارزه های جانانه ای کردند و پای اعتقادات پاکشان خونها ریختند و خون دلها خوردند. و باز هم ای کاش حداقل کتاب “فاطمه فاطمه است” مرحوم دکتر شریعتی را می خواندند تا بدانند چرا مردم این سرزمین برای دخت پیامبر گرامی اسلام(ص) ارزش ویژه ای قائل اند و در همان حال به ایرانی بودن خود افتخار می کنند.

مگر نه اینکه بارها سخنان حکیمانه پدر بزرگوار این دخت عزیز و فرزندان مکرمش را در ارزش گذاری بر هم وطنان سلمان فارسی و دانشمند بودن این ملت شنیده و خوانده اند. و اینچنین به خود می بالند و شادی و غم این خاندان را برای خود می دانند.

چقدر زیباست مناجات مرحوم دکتر شریعتی “… خدایا به روشنفکران ما تعهد……..” و در شرایط کنونی من اضافه می کنم “و ادب…….” عطا فرما.

سال پر از مهر و صفای باطن و سلامت جسم برای همه شما هموطنان عزیزم آرزومندم.